SIBO – przerost bakterii w jelicie cienkim 0

To poważny problem przy zaburzeniach autoimmunologicznych w temacie jelit. Jest to najczęstsza przyczyna problemów jelitowych. Choć tak naprawdę bakterie zajmują cały organizm, to największe ilości znajdziemy w jelicie grubym.

Kto choruje na SIBO?

Złe jest to, że jeśli tych bakterii robi się zbyt dużo, to często mamy problemy z układem trawiennym. Czyli znów potrzebny jest złoty środek. Co za dużo, to niezdrowo. A SIBO często idzie w parze z autoimmunologią czy niedoczynnością tarczycy i może być jej przyczyną albo odwrotnie.

SIBO da się skutecznie leczyć, ale często potrzeba na to sporo czasu. Na pewno warto docenić tutaj rolę probiotyków oraz enzymów trawiennych, które podczas SIBO są kluczowe dla utrzymania prawidłowej pracy układu pokarmowego. Dodatkowo, nieleczone może przynieść wiele skutków ubocznych. Na tą chorobę cierpi:

• 15% osób starszych,
• 33% osób cierpiących na biegunki,
• 34% osób z zapaleniem trzustki,
• 53% osób zażywających inhibitory pompy protonowej (leki z grupy
• IPP zapisywane najczęściej przez lekarzy na refluks, zgagę czy chorobę wrzodową),
• 66% osób chorych na celiakię,
• 84% osób cierpiących na zespół jelita drażliwego,
• 90% alkoholików,
• 25% chorych na chorobę Leśniowskiego-Crohna,
• 20% osób po tzw. „jelitówce”,
• 50% chorych na Hashimoto?

Jeśli masz problemy gastryczne i  cierpisz na którąś z  powyższych dolegliwości lub jesteś osobą starszą, pomyśl nad diagnostyką w kierunku SIBO.

Jakie są objawy SIBO?

Objawów jest multum. Może to być tak naprawdę wszystko, ale najbardziej charakterystyczne to: bóle brzucha, nudności, wymioty, wzdęcia, gazy, wzdęcia bez gazów, chroniczne zaparcia i biegunki (wodniste i tłuszczowe), odbijanie, widoczny w gastroskopii stan zapalny śluzówki żołądka, kłucie w brzuchu, ciężkość poposiłkowa, spadek wagi, refluks, zgaga, anemia, nietolerancje, alergie, astma, niepokój, stany lękowe, depresyjne i inne problemy natury psychicznej, zespół przewlekłego zmęczenia, ataksja, rumień guzowaty, bóle stawów, fibromialgia, problemy skórne, zespół niespokojnych nóg.

Jak chronić się przed SIBO?

Przyczyny SIBO nie są do końca poznane, wiemy, że jest ich kilka, ale nie wiemy, czy to jedyne przyczyny, i czasem trudno dokładnie stwierdzić źródło choroby. Wiemy, że mogą być to problemy strukturalne w budowie jelit, problemy po zabiegach na jelitach, zaburzenia motoryki jelit, np. wskutek stresu czy też niedobory odporności. Warto więc:

• dbać o prawidłowe pH żołądka,
• dbać o pracę tarczycy,
• unikać antybiotyków, jeśli nie ma wskazań,
• jeść kiszonki i kefiry, jeśli nie szkodzą,
• jeść odpowiednie ilości tłuszczów – zdrowych tłuszczów – dlatego że często poprzez unikanie tłuszczu w diecie dochodzi do
• powstawania kamieni w  pęcherzyku żółciowym poprzez zagęszczanie żółci, co po jego usunięciu może powodować problemy z SIBO,
• włączyć adaptogeny
• unikać stresu lub nauczyć się poprawnej reakcji na stres,
• dbać o florę bakteryjną i właściwą pracę jelit,
• przestać podjadać między posiłkami, gdyż może to zaburzać
• „sprzątanie” w jelicie cienkim (kompleks MMC),
• jeść w spokoju, przeżuwać dany kęs nawet 30–40 razy,
• unikać alkoholu w nadmiarze.

Jak zdiagnozować SIBO?

Wodorowy test oddechowy z laktulozą jest dziś standardem w Polsce. Często przyda się także test metanowy – w przypadku zaparć – który na chwilę obecną wykonywany jest tylko w Poznaniu i Warszawie. Warto też wykonać oddechowy test z glukozą, wszystko zależy od przypadku. Niczego jednak nie dowiemy się w przypadku SIBO z testu wykonanego z laktozą, co często jest mylone z laktulozą.

Należy wspomnieć o odpowiednim przygotowaniu do badań, które bierze pod uwagę odstawienie na kilka dni przed badaniem różnych suplementów oraz leków, a także wdrożenie odpowiedniej diety. Badanie powinno trwać minimum 2 godziny (najlepiej 3), a każdy wydech powinien być oddawany co 15–20 minut. Ważna jest także dawka substancji podanej pacjentowi.

Co robić, jeśli cierpię na SIBO?

Każda osoba chora powinna mieć indywidualny tok postępowania i leczenia, dlatego że każdy chory reaguje różnie na zaproponowane leczenie, terapię czy nawet dietę. Powinno się więc:

• znaleźć lekarza i dietetyka prowadzącego i z nim szukać przyczyny przerostu oraz skutecznej drogi leczenia,
• w  wielu przypadkach wdrożyć kurację antybiotykową czy też ziołową, przejść na dietę rozdzielną Low FODMAPs (60–90 dni), dietę elementarną (max 3 tygodnie), GAPS (60–90 dni) lub SCD – specyficznych węglowodanów (60–90 dni) podczas leczenia; dobrą opcją jest też protokół doktor Siebecker – specjalna dieta przygotowana pod SIBO,
• dobrać swój probiotyk – najczęściej Bifidobacterium i Saccharomyces boulardii. Lactobacillusy są najczęściej przeciwwskazane. Do najlepszych kompleksów probiotycznych na rynku zaliczamy ProbioHD o ogromnej ilości szczepów.

Leczenie farmakologiczne ustalane przez lekarza to (tylko na receptę):

• rifaksymina (jedna z bezpieczniejszych) w Polsce dostępna jako Xifaxan w ilości 1200–1600 mg przez 10–14 dni w połączeniu z Metronidazolem 750 mg (dawkowanie 3×1/dzień) przez 10 dni
• lub 1600 mg rifaksyminy/dzień + 1000 mg neomycyny/dzień przez 10 dni.

Bibliografia:

1. Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego
2. What the latest research reveals about SIBO
3. The diagnosis of small bowel bacterial overgrowth. Reliability of jejunal culture and inadequacy of breath hydrogen testing
4. Banik, G. D. et al. Hydrogen sulphide in exhaled breath: a potential biomarker for small intestinal bacterial overgrowth in IBS. J. Breath Res. 10, 026010 (2016).
5. Eradication of small intestinal bacterial overgrowth reduces symptoms of irritable bowel syndrome