Miedź – opis, działanie, występowanie, źródła 0

Jest pierwiastkiem chemicznym należących do tzw. grupy metali przejściowych. Pozyskiwano ją już w czasach starożytnych, a więc posiada bardzo długą historię. Światowymi liderami w otrzymywaniu miedzi są kraje Ameryki Południowej.

Z punktu widzenia biologicznego jest to pierwiastek w który bogate są zarówno organizmy roślinne jak i również zwierzęce. W naszym ciele znajduje się w niemal każdym rodzaju tkanek, choć sama zawartość miedzi w organizmie uchodzi za śladową i wynosi przeciętnie tylko nieco ponad 100 mg. Mimo tak niskiego udziału stanowi ważny element dla funkcjonowania całego ustroju.

Produkty spożywcze zawierające miedź

Miedź jest mikroelementem niezbędnym do funkcjonowania, jednak nasz organizm nie posiada zdolności do jej samodzielnej produkcji, dlatego ważnym aspektem jest zadbanie o odpowiednią jej ilość w pożywieniu. Dieta jest głównym źródłem z której czerpiemy ten pierwiastek, dlatego warto dokonać krótkiej analizy naszego odżywiania właśnie pod takim kontem.

Rekordowym produktem ze względu na zawartość miedzi jest wątroba cielęca, która może nawet pokryć nasze zapotrzebowanie kilkanaście razy podczas jednego posiłku. Nie należy także unikać innych rodzajów podrobów, które są cennym źródłem nie tylko miedzi, ale również pozostałych mikroelementów. Wiele mówi się o wadach podrobów, tym czasem biorąc pod uwagę ich bogactwo składników odżywczych, można powiedzieć że są absolutnie nie doceniane. Ponadto z bardziej nietypowych produktów podkreślmy jeszcze sporą zawartość miedzi w drożdżach oraz ostrygach. Jej przyswajalność jest bardziej efektywna w sytuacji dużej podaży białka zwierzęcego, które w tym aspekcie ma sporą przewagę nad źródłami roślinnymi.

Ogólna wchłanialność miedzi z pożywienia jest zmienna i waha się od wartości 30 do nawet 50%, miejmy jednak na uwadze, że w przypadku niedoborów przyswajamy większą część tego, co uda nam się dostarczyć Miedź znajdziemy także w mięsie, produktach zbożowych takich jak płatki owsiane, ryż brązowy czy kasze. Ponadto ziarna słonecznika, orzechy, dynie, kakao czy czekolada deserowa są jej wartościowymi źródłami. Suszone owoce również mogą okazać się pomocne jako przekąski podnoszące jej ilość w organizmie.

Miedź – wpływ na organizm

Rola tego pierwiastku przynajmniej w niektórym zakresie jest mocno powiązana z żelazem, którego dodatkowo nasila przyswajalność. Co więcej, razem uczestniczą w transportowaniu tlenu do komórek w całym organizmie, a dodatkowo czynnie uczestniczy w syntezie hemoglobiny. Duża część komórek do których miedź przenosi tlen to komórki nerwowe, dlatego realnie wpływa na zdrowie tego układu, dodatkowo warunkując nasze pozytywne samopoczucie i niszcząc skutki nadmiernego stresu jak w przypadku adaptogenów.

Ważną rolą miedzi jest zdrowie i funkcjonowanie mózgu. Wpływa ona na poziom neuroprzekaźników, które warunkują między innymi samopoczucie, zdolności kognitywne, zdolności do wysokiej koncentracji czy kreatywnego myślenia. Niedobory miedzi mogą zatem powodować pogorszenie naszej sprawności umysłowej. Oczywiście do jej rozwoju należy wykorzystać bardziej zaawansowane suplementy jak np. Neurogenesis, to jednak jako profilaktyka miedź również zdaje egzamin. Pośrednio może również wpływać na funkcjonowanie serca i dbać o jego profilaktykę przed rozmaitymi dolegliwościami. Z pewnością warto jednak zwrócić uwagę na potencjał miedzi jako wsparcia w oczyszczeniu naszego działa ze zbędnych produktów pozostających po przemianach metabolicznych. Jej potencjał jako antyoksydantu został wielokrotnie potwierdzone przez badania kliniczne.

Miedź wykazuje także korzystny wpływ na naszą odporność poprzez swój potencjał bakteriobójczy. Zmniejsza tym samym ryzyko zachorowań i niektórych infekcji. Nie sposób jednak nie wspomnieć także o wpływie tego pierwiastka na naszą urodę, a przede wszystkim na skórę. Działa przede wszystkim poprzez udział w syntezie melaniny, decydującego czynnika wpływającego na prezentacje naskórka.

Niedobór miedzi

Jak już wspominaliśmy podstawowym źródłem miedzi w naszym organizmie jest dieta, a więc ewentualne niedobory powinniśmy starać się elminować poprzez wdrożenie optymalnych nawyków żywieniowych. Problematyczny jest fakt, że zbyt niski poziom miedzi może objawiać się podobnie jak braki innych mikroelementów, więc zawsze precyzyjna diagnoza powinna następować po wykonaniu kompletu badań, gdyż suplementacja w ciemno może okazać się nieskuteczna.

Charakterystyczną cechą dla niedoborów miedzi jest pogorszenie funkcjonowania mózgu, problemy z koncentracją oraz destabilizacja samopoczucia. Objawy są więc podobne do niedoboru witamin z grupy B. Miedź jak wiadomo jest pierwiastkiem wpływającym na układ nerwowy, stąd nie może dziwić jej wpływ na nasz nastrój. Ponadto w przypadku jej niedoborów może dochodzić do niedokrwistości, a w skrajnych przypadkach również do anemii. Warto także pamiętać o jej wpływie na nasze kości. Pozbawione optymalnych dawek miedzi stają się słabsze i bardziej podatne na urazy.

Miedź może powodować także pogorszoną odporność organizmu ze względu na brak skutecznej obrony przed bakteriami i wirusami. Większość skutków ubocznych powiązanych z niedoborami miedzi objawia się dopiero w dłuższej perspektywie czasu. Najczęstsze przyczyny niedoboru miedzi to oczywiście złe odżywianie oraz nadmierny deficyt kaloryczny spowodowany np. odchudzaniem. Ponadto duża podaż suplementów zawierających składniki utrudniające wchłanianie miedzi również odbija się niekorzystnie na jej poziomie.

Suplementacja miedzią

Przyjmowanie miedzi w postaci suplementów diety powinno mieć swoje uzasadnienie, a więc jest to droga skierowana dla osób z jej realnymi niedoborami. Większość z nas powinna skupić się na wartościowej diecie oraz ewentualnie suplementacji kompleksem mikroelementów, który może pomóc uzupełnić szerszy zakres niedoborów. Polecamy produkty oparte o dobrze przyswajalne formy jak np. Amix Life’s Vitality.

Wybierając suplementy z miedzią należy dostosować dawkę do swojego zapotrzebowania oraz korzystać z renomowanych producentów.

Bibliografia:

1. Ceruloplasmin metabolism and function.
2. Copper: an antioxidant nutrient for cardiovascular health.
3. Zinc and copper: proposed fortification levels and recommended zinc compounds.
4. Kessler H, Bayer TA, Bach D, Schneider-Axmann T, Supprian T, Herrmann W, et al. Intake of copper has no effect on cognition in patients with mild Alzheimer’s disease: a pilot phase 2 clinical trial. J Neural Transm (Vienna) 2008;115:1181-7. 
5. Impact of copper deficiency in humans.
6. Micronutrient deficiencies in patients with typical and atypical celiac disease.
7. Klevay LM. Copper. In: Coates PM, Betz JM, Blackman MR, et al., eds. Encyclopedia of Dietary Supplements. 2nd ed. London and New York: Informa Healthcare; 2010:604-11.
8. Menkes disease: importance of diagnosis with molecular analysis in the neonatal period.
9. Serum copper concentration and coronary heart disease among US adults.
10. Copper, ceruloplasmin, and long-term cardiovascular and total mortality (the Ludwigshafen Risk and Cardiovascular Health Study).
11. Repurposing of Copper(II)-chelating Drugs for the Treatment of Neurodegenerative Diseases.

Konsultacja merytoryczna: MARZENA PAŁASZ